Ըստ ավանդության, որտեղ վճիտ ու սառնորակ աղբյուր է եղել, սրբավայր են դարձրել։ Դրանցից մեկն էլ կոչվում է Ծառով ձոր, որը գտնվում է Դդդմաշեն գյուղից 1,5 կմ դեպի հյուսիս։ Ասում են, որ Աշր անունով մի կին այնտեղ մի քանի ուռենի է տնկել, որի համար էլ ստացել է այդ անվանումը։ Ծառով ձորում կա մի աղբյուր, որի ջուրը քաղցրահամ է, վճիտ և մշտահոս։ Ծառով ձորի աղբյուրը գտնվում է գյուղից հյուսիս, մոտ երկու կիլոմետր հեռավորության վրա։ Աղբյուրի կողքին էլ գտնվում է ճգնավոր Հովհաննեսի մատուռը։ Մարդիկ այստեղ տարբեր տեղերից ուխտի են գալիս, մատաղի ու քեֆ-ուրախության։ Երիտասարդները այստեղ գտնվող խաչքարի մոմակալած հարթ մասին մանրիկ, ողորկ քարեր են կպցնում և երազանք պահում, եթե մանրաքարը կպչում է, ապա երազանքն իրականանում է։
According to local tradition, wherever Armenians found a spring of clear and cold water, they turned it into a sanctuary. One of those sanctuaries, “Tsarov Dzor” (literally, a ravine with a tree), is found 1.5 kilometers north of the village of Ddmashen.Legend has it that a woman named Ashr once planted a few willows along the riverbank. This is how the ravine received its local name – “Ravine with a tree”. There is a spring of sweet, crystal clear and ever-flowing water there. It is located about 2 kilometers north of the village. Beside the spring is the chapel of hermit Hovhannes.This is a well-frequented pilgrimage site where people come to perform a matagh (the sacrificial offering of an animal as thanksgiving to God), for a feast or for a picnic. Many young people attach smooth stones onto the flat surface of the cross-stone covered with candle wax and make a wish. If the stone sticks and does not fall off, their wish will come true.
Ддмашен – Царов дзор (дословно – Ущелье с древом) По легенде - в местах с чистым и прохладным родником всегда строили святилища. Одно из таких святилищ носит имя “Царов дзор” и находится в полутора километрах на север от села Ддмашен. Говорят, что женщина по имени Ашр посадила там несколько ив, за что место и получило свое название. В ущелье есть чистый и постоянный источник воды. Рядом с источником расположена часовня монаха Иоанна. Люди приходят сюда из разных мест для паломничества, приносят жертвы и просто проводят отдых на природе. У здешней молодежи есть поверье, оно заключается в следующем – они прикрепляют мелкие, гладкие камни к плоской части поверхности здешнего хачкара и загадывают желание, если камень прилипает, то мечта сбывается.